Otameros hunarni qadrlab, qadr topdim
Odatda kech uxlab, erta turaman. Tongda bugungi ishlarimni rejalashtirib, yog‘och o‘ymakorligi bilan bog‘liq yangicha g‘oyalarimni pishitib, ishga kirishaman.
27 avgust kuni tongda ham shu odatimga ko‘ra ish boshladim. Ko‘nglim sahardan qandaydir xushxabarni sezar, shu bois g‘ayratim jo‘shib, ayni paytda ishlayotgan joyim - Toshkent shahri markazida joylashgan “Navro‘z” bog‘ida yog‘ochga ishlov berib, endigina tayyorlagan ikki tavaqali eshikni sayqallashga kirishgandim. Telefonim galma-galiga jiringlayverdi. Ishimni yakunlab, telefonni oldim. Narigi tomondan “Tabriklayman, aka, hozirgina Prezident farmoni chiqdi. O‘zbekiston Respublikasi xalq ustasi bo‘ldingiz...”, degan ovoz keldi. Ochig‘i, quvonganim va hayajonlanganimdan kim qo‘ng‘iroq qilgani-yu keyin nima degani qulog‘imga kirmadi. Faqat, “Rahmat, rahmat”, dedim, xolos. Shundan so‘ng tinimsiz qo‘ng‘iroqlar, tabriklar yog‘ilaverdi.
Ertalab gazeta keltirishdi. Prezidentimizning "O‘zbekiston Respublikasi mustaqilligining yigirma to‘qqiz yilligi munosabati bilan fan, ta’lim, adabiyot, madaniyat, san’at va ommaviy axborot vositalari sohalari xodimlaridan bir guruhini mukofotlash to‘g‘risida"gi farmoniga ko‘ra, menga “O‘zbekiston Respublikasi xalq ustasi” faxriy unvoni berilganini o‘qib, shodligimdan ko‘zimdan yosh chiqdi. Albatta, bu birgina menga emas, samarqandlik hunarmandlarga berilgan mukofot.
Salkam yarim asrdan buyon yog‘och o‘ymakorligi bilan shug‘ullanib kelaman. Ota-bobom shu hunar ortidan elda hurmat orttirgan. Akam – Mirumar Asadov O‘zbekiston Qahramoni bo‘lgan. O‘n to‘rt yoshimda ushbu hunarni o‘zlashtirgan bo‘lsam, faoliyatim davomida yog‘och o‘ymakorligining ko‘p asrlik boy an’analaridan foydalanib, mahsulotlar yasadim. Yog‘och o‘ymakorligini zamonamiz ruhiga monand yangi jilo va bezaklar bilan boyitishga harakat qildim, yuzlab shogirdlar orttirdim.
Milliy hunarmandchilik, tarixiy inshootlarni qayta tiklashga berilgan e’tibor tufayli mustaqilligimizning 29 yili davomida Payariq tumanidagi Imom Buxoriy majmuasi, Samarqand shahridagi Imom al-Motridiy maqbarasi, Registon, Ruhobod, Shohi Zinda majmualari, Xo‘ja Ahror Vali va Bibixonim masjidlari, Amir Temur maqbarasi, Afrosiyob muzey-qo‘riqxonasi, Hazrati Dovud ziyoratgohi, Toshkent shahridagi O‘zbekiston tarixi va madaniyati muzeyi, O‘zbek milliy teatri, Xotira maydoni, Muxtor Ashrafiy, Oybek, G‘afur G‘ulom uy-muzeylari, Respublika qo‘g‘irchoq teatri kabi tarixiy va zamonaviy binolarning ta’mirlanishi hamda qurilish ishlarida ishtirok etdim. Bugun yurtimizning ana shunday salobatli binolariga ko‘rk berishga hissa qo‘shganimdan faxrlanaman.
Hozirda Samarqand shahrida o‘z ustaxonamga egaman. Bu yerda farzandlarim, nevaralarim, shogirdlarim yog‘och o‘ymakorligi bilan shug‘ullanadi, ularga baholi qudrat ushbu hunar sirlarini o‘rgataman.
Oddiy hunarmandga shunday yuksak mukofotning topshirilishi davlatimiz rahbari va hukumatimiz tomonidan hunarmandchilik ertasi, kelajagiga qaratilayotgan e’tiborning namunasi, deb bilaman. Ushbu mukofot kelgusida menga yanada mas’uliyat bilan ishlash, tarixiy binolarimizga ko‘rk berish uchun bildirilgan ishonchdir. Ana shu ishonchga munosib bo‘lib, yurtimizdagi osori-atiqalarni saqlash, ularni kelgusi avlodlarga yetkazish, ayniqsa yog‘och o‘ymakorligini yoshlarga o‘rgatish, shogirdlar tayyorlash borasida yanada ko‘proq mehnat qilaman.
Mirjamol Asadov,
«Hunarmand» uyushmasi a’zosi, yog‘och o‘ymakori.
