Анъананинг юки оғир

Самарқандда ижодкор бўлишнинг масъулияти оғир. Чунки Маҳмудхўжа Беҳбудий, Саидризо Ализода, Ҳожи Муин каби маърифатпарвар жадидлар айнан шу юртда ўтган асрнинг бошида миллий матбуотимиз тамал тошини қўйганлар.
Самарқанд журналистика мактаби мамлакатимиз ижтимоий муҳитида доимо ўз ўрнига эга бўлган. Албатта, биз ишлаган пайтда шароит, газетага нуқтаи назар бошқача эди. Ошкоралик сари борилаётган ҳозирги давр талаби бошқача. Тўғри, сўзнинг жамиятга фойдали эканини шу жамият одамлари сезишяпти.
Вилоятимизда фаолият кўрсатаётган газеталар, телевидение, радио, интернет сайтлари, блогерларнинг жамият ҳаётидаги фаоллигини, улар ўртасидаги рақобатни кўриб қувонаман. Журналист бундан кейин ҳам халқнинг энг яқин кишиси бўлиб қолишига ишонаман. Байрам муборак, азиз ҳамкасблар!
Облоқул УСМОНҚУЛОВ,
Ўзбекистонда хизмат кўрсатган журналист.