Одобнома: Бургут боласи

Бир куни одам бургут тухумини топди ва уни товуқ тагига қўйди.

Бургутча жўжалар билан бирга ўсди ва уларга ўхшаб қолди; у қақағларди, улардай ерни титкалаб чувалчанглар қидирарди, қанотларини қоқар ва учишга уринарди.

Йиллар ўтди. Бир куни улғайган бургут осмонда мағрур парвоз қилаётган қушни кўрди. Ажойиб, хушқад, кучли шамолларни аҳён-аҳёнда катта қанотларини биргина қоқиб енгарди. Қойил қолган хонаки бургут сўради:

-Бу қандай қуш?

-Бургут, барча қушларнинг қироли, - жавоб берди товуқлардан бири. – У осмонга мансуб. Биз товуқлар эса ерга мансубмиз.

Бургут индамади. У товуқдай яшади ва вафот этди, чунки у ўзининг товуқдан келиб чиққанига ишонарди.

“Ҳикматлар жавоҳири” китобидан.