Шифокор учун энг қиммат совға
Синфдошим - жарроҳ, бир неча хусусий клиникаларда амалиёт ўтайди ва туман шифохонасида навбатчилик асосида ишлайди.
Бир куни дўстларимиз даврасида иш ҳақида гап очилди, кейин эса хизматда олинга совғалар тўғрисида гаплашдик. Навбат менинг синфдошимга келганида, у ўз ҳикоясини сўзлаб берди.
Ўша вақтда дўстимнинг ёши 28 да эди. Давлат шифохонасига унинг кўригига 6 ёшли қизчани олиб келишган, у йиқилиб тушган ва қўли қаттиқ шикастланган эди. Тасвирни кузатгач, дарз кетиш, синишлар йўқлигига амин бўлди. Бироқ қизалоқда туғма кифт дефекти мавжуд бўлган: кифт деярли ҳаракатланмайди ва бироз эгилган кўринишда бўлиб, бармоқларни бироз қимирлатар эди. Ота-онасининг айтишича, шифокорлар операция қилдиришни таклиф этишган, бироқ натижа учун кафолат берилмаган, уларда операцияни ўтказиш учун ҳам катта миқдордаги маблағ йўқ эди.
Дўстим ўша вақтда ёш жарроҳ эди, бу ҳолат унга қизиқ кўринган, кўз олдига операцияни қандай қилиб ўтказиш, қандай кўринишда йиғиш намоён бўлди. У қизчанинг ота-онасига барча текширувлардан ўтиб, унинг олдига хусусий клиникага келишни айтган.
Бошқа шифокорлар билан ўтказилган бир неча текширув ва маслаҳатлардан сўнг, жарроҳ дўстим қизалоққа ёрдам бера олишига ишонч хосил қилгач, клиниканинг директори билан келишиб олди. Бемор қизалоқнинг ота-онасини чақириб, операцияни бепул амалга ошириши, кейин эса рамзий тўлов эвазига бошқа клиникада физиотерапияни амалга оширишларини айтган.
Қизчанинг ота-онаси иккиланишар эди ва аҳвол бундан-да оғирлашишидан хавотирланиб, жарроҳ қандай кафолат бера олишини тинмай сўрардилар.
- Мен сизга тўғрисини айтаман, - деди синфдошим, - қизингиз ҳеч қачон пианиночи ёки теннисчи бўла олмайди, бироқ қўли тўғри бўлади ва у қўлини нормал ҳолатда ушлаб, ҳаракатлантириши, ёзиши мумкин.
Шунда қизалоқ:
- Доктор, мен расм чиза оламанми? Жудаям расм чизгим келяпти, - дебди.
Она қизини қучоқлаганча хўнграб юборди, ота эса кўзини ерга қадаб, шифокорга бош силкиди...
- Бир йил ўтгач эса, - дея ҳикоя қилди синфдошим, - ҳаётимда мен учун энг қимматли бўлган совға олдим. Ишхонамга ўша қизалоқ ота-онаси билан келди ва у мен учун ўзи чизган расмни совға қилди.
У бизга телефонидаги болакай томонидан чизилган расмни кўрсатди: улкан ранг-баранг гул, бунақаси биологлар томонидан ҳали кашф этилмаган, тасвирнинг тагида эса бола хатида босма ҳарфлар билан «Доктор, раҳмат!» деб ёзилган эди.
