Етимнинг ҳақи

Бир киши вафот этди, аёли - ёш  жувон қўлидаги гўдаги етим қолди. Унинг акаси бу бева аёлни кўмаксиз, болакайни тарбиясиз қолмаслиги учун ҳозир бўлди.

Аёл эридан қолган барча мулкни қайнакасига  ишониб, унинг тасарруфига топширди. Кўзлари  хасаддан қорайган ака жиянининг ҳаққи бўлган ҳамма мол-мулкни сотиб, Америкага қараб жуфтакни ростлади. Унинг омади чопди.

У ердан яхши иш топиб, оқ танли аёлга уйланди. Бола-чақали бўлди. Улар автомобиль олди-сотдисида моҳир савдогарга айланишди. Аёли ҳам эрига пулни кўпайтиришда қарашарди. Кун сайин бойиб борарди. Укасининг беваси эса қашшоқлашар, у боласининг гўзал ахлоқли, ўқимишли бўлиши учун бор кучини сарф этарди. 

Орадан 15 йил ўтиб, ака ўз юртига қайтди. Катта ер сотиб олиб, ҳашаматли қаср қурди. У ўз савдосини давом эттирди. Укасининг ўғли йигит ёшига етган эди. Амакисининг олдига отасидан қолган меросдан ҳисса талаб қилгани борди.

- Сенга берадиган бир чақам ҳам йўқ. Йўқол, кўзимга кўринма, яна уйимга қадам боссанг, ўзингдан ўпкала, - деди амаки.

Йигит синиқ ҳолда волидасининг ёнига қайтди. 

Амаки ўз қасрини энг янги, сара жиҳозлар билан безатди. Америкадаги оиласини чақирди. Уларни ўзи кутиб олишга қарор қилди. Лекин уйга қайтиш чоғида автоҳалокатга учрашди. Амаки, унинг аёли, фарзандлари; барчалари вафот этди. 

Ажабланарлиси шунда эдики, бу етим йигит амакисининг ёлғиз, расмий меросхўрига айланганди.

У энг қийин, энг машаққатли дамларни яшаётганида 15 йил ўтиб, Аллоҳ унинг амакисини мулкини кўпайтириб беришига сабабчи, ҳақиқий эгасига зиёдаси билан қайтаришни тақдир қилганини билмасди...