Президентнинг собиқ давлат маслаҳатчиси Мавлон Умурзоқов: “Шипшувчи”лар аслида кимнинг дўсти?

Раҳбар кадрнинг энг муҳим фазилатларидан бири адолатпарварлик бўлиб, у ўз ишини, ҳукм ва қарорини адолат асосига қурмас экан, унинг ҳамма меҳнати зое кетиши мумкин. Чунки адолатсиз иш – пойдеворсиз иморатга ўхшайди! Кадрлар билан ишлар борасида кўз илғамас яна бир хавфли иллат бор. Бу раҳбар қулоғига “шипшиш” одатидир. Бундай “маҳорат”ни эгаллаганлар ундан фойдаланишни ҳам яхши биладилар.

Амалдор бор экан, бундай “шипшиш”лар ҳам бўлиши балки табиийдир. Бироқ, “шипшувчи”лар аслида кимнинг дўсти? Ҳаёт шуни кўрсатадики, одатда, “шипши”ган зотлар доимо ўз йўлига ғов бўлаётган ёки ўз тор мақсадларига хавф солаётган кимсалар ҳақида “ахборот” тўплайди. Улар бундай маълумотлар тўплашда оқ-қорани ажратиб ўтирмайди. Ошкор ва ҳалол йўлда зарба бера олмаган ўз рақибини оёғидан чалса бас. Баъзан, улар рақибидан ўч олишнинг бошқа усулларини қўллашдан ҳам тойишмайди. Раҳбар қулоғига бири рақиби устидан “луқма” ташлайди, иккинчиси уни тасдиқлаб ўтади, учинчиси эса “ёлланган” одамни раҳбар қабулига киритиб юборади. Мана шундай усуллар қўлланиши давомида кўплаб соф виждонли кишилар айбсиз айбдор бўлиши мумкин.

ЎзА.