Уруш кўрган, меҳнатда тобланганларнинг авлодларимиз

Отам Суюн Қўлдошев 1942 йилнинг 5 май куни туғилган. Қўлдош бобом эса олти ойдан кейин фронтга кетган ва ўғли беш ёшга тўлганда Қўрғончага ғалаба билан қайтиб келган. Бобомнинг кўп орден, медаллари бор эди, отам ўз падари бузрукворини жуда ҳурмат қиларди. Онамнинг айтишича, жанозасида ҳам ичикиб йиғлаган экан. Чунки бобом бекор ўтирмасди, ишламаган одамни ёқтирмасди.

Бу фазилатлар отамга ҳам ўтган. Еттинчи синфдан кейин Самарқанд гидромелиорация техникумида ўқиб, хўжаликда трактор ҳайдаган. Кейин ўн уч йил Ургут қишлоқ хўжалик техникаси бирлашмасида назоратчи бўлган. Ҳарбий хизматга бориб қайтгач, уни вилоятдаги корхонага бошлиқ ўринбосари қилиб олишган. Энди тушунмаяпман, суяйдиган ҳеч кими йўқ йигит фақат меҳнати, касбини пухта билгани туфайлигина шундай даражага эришиши мумкин. Отамнинг таниш-билишчилик ва таъмани хушламаслигининг сабаби ҳам шунда эди.

Ахир Самарқанд қишлоқ институтини битиргач, 8 йил вилоят «Қишлоқхўжаликкимё», 10 йил «Агросаноат» бирлашмаси ва «Агромашсервис» жамиятларини бошқариш, вилоятда техникани бошқаришнинг пири, деб эътироф этилиши ҳар кимга ҳам насиб қилмаган.

Онам Мусаввара Эргашева билан икки ўғил, беш қизни вояга етказишди. Барчамиз ота-онамиз тарбияси ва ёрдами туфайли олий маълумот олдик.

Отажоним кўп бор вилоят Кенгашига депутат бўлган, орден ва медаллар олган. Биз учун муҳими, оилага меҳру муҳаббати ва ғамхўрлиги эди. Шу сабабли 60 ёшга етмасдан вафот этган бўлсалар-да, ҳамон «Биз Қўлдош жангчи боласининг фарзандларимиз» деб фахрланамиз, отамизга муносиб бўлишга интиламиз.

Шаҳло ҚЎЛДОШЕВА.