Мутолаа: Майлику-я...

У маҳалла раиси олдига келиб ўзини ночордан олиб ночорга солди ва моддий ёрдам сўради.

— Қўлдан берганга қуш тўймайди, ука, — деди раис. — Яхшиси юзта товуқ олишингга кўмаклашаман. Кунига 70-80 тадан тухум туғсаям рўзғорингга барака киради, сотиб пул топасан. Товуқ етти хазинанинг бири, ахир.

— Майлику-я, — деди у чайналиб. — Лекин ҳовлимда товуқ катагим йўқда...

— Унисигаям кўндим, — оқсоқол ён босди. — Иккита йигитга айтаман товуқ катак қуришингга ёрдамлашади. Бўладими?

— Майлику-я, — у яна чайналди. — Бир товуққа ҳам сув керак, ҳам дон, деганларидай, юзта товуқни қандай боқаман?

— Бу ёғини ўйлама, — раиснинг энсаси қотсаям сездирмади. — Тўрт-беш кунга етадиган ем топиб бераман.

— Майлику-я, — баттар чайналди у. — Аммо тўрт-беш кундан кейин нима қиламан. Товуқ боқишнинг ўзи бўладими?

Раиснинг жаҳли чиқди:

— Унда кетавер. Товуқларни катаги бор, дон-дун топадиган бошқа оилага берамиз. Бўладими?

— Майлику-я, моддий ёрдам-чи? Моддий ёрдам нима бўлади?

— Моддий ёрдам сенга тўғри келмайди!.. Сур ғалтагингни...

У ўша куннинг ўзида раиснинг устидан шикоят ёзди...

Лола ЎРОҚОВА.