Ношукур "жўрам"
– Ҳа, ҳозир қўлни қовуштириб ўтирадиган замон эмасда, жўра, – дедим.
– Мени замон эмас, болалар куйдиряпти, – деди жони оғриётган одамдай афтини буриштириб, жўрам. – Кичкина бир дўконим бор, шуни тебратиб турибман. Азоби қурсин. Солиқни "катта" қўйишган. Бу томонда болалар косани оқартиришмайди. Қани энди буларнинг хакалак отган нафсини жиловлаб бўлса.
– Шу аҳволингдан нолияпсанми? Ношукур экансанку?! – дедим ажабланиб.
– Нолимай нима қилай, дўстим. Яқинда ўғлим "Нексия"сини "уриб" олди. Тузатиш учун озмунча пул сарфламадим. Бу зумраша нима деди дегин: "Ремонтдан чиққан машинани ўзингиз мининг, менга "Малибу" олиб берасиз", дейди.
– Нима? "Малибу" олиб бермоқчимисан, – дедим ҳайратланиб.
– Ҳа! Юз марта айтдим, олдин участкани битириб олайлик, деб. Икки қаватли, ўттиз икки деразали иморатни битказишни ўзи бўладими. Домда пастки қўшнимнинг квартирасини ҳам сотиб олганман. Икки ҳовлини бирлаштиришнинг ўзи бўлмайди, бунгаям пул керак. Етмаяпти-да. Қизимни кўрмайсанми? "Курсдошларим "Спарк" ҳайдаб келаяпти. Менга ҳам олиб берасиз", деб хархаша қилгани қилган. Хотиним-чи? Болаларни йўлга солиш ўрнига, ўзи қилиқ чиқариб туради. Кўзига ёққан нарсани олдирмагунча қўймайди. Шу десанг, қон босимим тез-тез кўтариладиган бўлиб қолди.
Сеники кўтарилмай, меники кўтарилсинми, дедим ичимда.
Шундай бойвачча одам... бекатда, автобусга кўз тикиб ўтирсая, шаъма қилдим, ғашим келиб.
– Такси тўхтатсам ҳам бўларди-ю, чўнтак кўтармайди, жўра. Иккинчидан, таксига минмаганим ҳам яхши бўлди. Сени учратдим, дардлашдим. Ҳозир "ДАН" олдидан келаяпман. Ҳайдовчиликка ўқимоқчиман. У ҳам чиқим экан. Ўғлимга "Малибу" олиб берсам, "Нексия" менга қоладиганга ўхшайди. Гапираверсам гап кўп. Жўражон, сени уйга таклиф қилсам бўларди-ю, лекин у ерда "евроремонт" кетаяпти. Бош суқишга ҳам жой йўқ. Гангиб қолганман, жўражонгинам! Ие, хайрият бизнинг автобус ҳам келиб қолди. Кўришгунча, жўрагинам!
...Жўрам тиқилинч автобусга ўзини урди.
– Оббо, ношукр жўрагинамей?!
Абдуазиз ҲОШИМОВ.