Yangi yildagi ilk suhbat: Yurtimizda inson aziz, uning qadr-qimmati har narsadan ulug‘

Yangi yil munosabati bilan bir necha kundan buyon bir-birimizni tabrikladik, ezgu tilaklarimizni bildirdik. Yaqinlarimiz, do‘stlarimizga qo‘ng‘iroq qildik, xabar yubordik. Yaxshiyam, telefon, internet bor, bir-birimizga nisbatan mehr-oqibatimiz yo‘qolib ketmaganini shu vositalar orqali bo‘lsa-da bildirib qo‘ydik. 

Kim bilsin, inson tabiati shunaqami, qancha qulaylik, yengillik bo‘lsa shunchalik erinchoq, kamharakat, hatto e’tiborsiz bo‘lib qolamiz. Avvallari kishilar bir-birini yo‘qlab, ko‘rishib, ko‘ngil so‘ragan, bayram, yaxshi kunda tabriklagan bo‘lsa, keyinchalik bu “xizmat”ni xat-xabar, telefon orqali bildirib qo‘yishga o‘rgandik. Bugun esa “yo‘qlov” yanayam oson – qo‘limizdagi smartfon (aqlli telefon-da bu) yoki internetda bitta matn yozib uni hammaga jo‘natib qo‘yamiz. Buyam zamon zayli, ko‘pchilikni yo‘qlashning qulay usulidir. Ammo, ko‘rishib, hech bo‘lmaganda, telefon orqali suhbatlashib, ko‘ngil so‘rashning, bayram bilan tabriklashning o‘rni bo‘lakcha-da – yurakdagi gaplar aytiladi.

Kecha, umuman, Yangi yil arafasida ko‘p qatori xabar yozib, telefon orqali do‘stu qadrdonlarni tabriklagan bo‘lsam-da, bugun – 2022 yilning ilk tongida yaqinlarim, ustozlarga qo‘ng‘iroq qilib ularga ezgu tilaklarni bildirdim.

Navoiyshunos olim, ko‘pchilik filolog va jurnalistlarning ustozi Muslihiddin Muhiddinovga qo‘ng‘iroq qilib, Yangi yil bilan tabriklaganimda ko‘ngillari ochilib, yaxshi gaplarni aytdilar.

  – Yo‘qlaganingiz uchun rahmat, ukajon. O‘zi bir necha kundan buyon dilimda tugib yurgan gaplarni jurnalist shogirdlarim, do‘stlarimga aytsamu ko‘pchilik bilan baham ko‘rsam, degan niyatda edim. Yaxshi bo‘ldi-da, – dedi domla xursand bo‘lib.

  – Ayni vaqtida qo‘ng‘iroq qilibmanda unda, eshon bobo! Aslida, siz bilan suhbatga biz ko‘proq oshiqishimiz kerak, buning uchun uzr so‘rayman, – dedim biroz xijolat bo‘lib.

  – Uzrga hojat yo‘q, shogirdlarning, do‘stlarning boriga shukr, yo‘qlab turibsizlar, ko‘ngil so‘rayapsizlar – bundan boshim ko‘kka yetadi. Endi aytmoqchi bo‘lganim shuki, yoshim yetmish beshdan oshib, hayotning ko‘p achchiq-chuchugini topib, ayni nuroniylik chog‘imda arofimdagi insonlardan ko‘rayotganim bir tomonu, davlatimiz rahbari tomonidan ko‘rsatilayotgan hurmat-ehtirom bir tomon bo‘lyapti-da...

  Domla biroz jim qolib, so‘zida davom etdi:

  – Xabaringiz bor, hurmatli Shavkat Mirziyoyevning qo‘llaridan “O‘zbekiston Respublikasida xizmat ko‘rsatgan yoshlar murabbiysi” faxriy unvoni va “El-yurt hurmati” ordenini oldim. Davlatimiz rahbari Samarqandga kelib, faollar bilan uchrashganlarida, albatta, hol-ahvol so‘raydilar. Bir menga emas, men kabi samarqandlik ko‘plab nuroniylarga, faollarga munosabatlari shunday. O‘tgan yil aprel oyida Samarqandga kelganlarini eslang - ikki kun viloyatimizning bir qator hududlarida amalga oshirilayotgan ishlar bilan tanishib, keyin rahbarlar va faollar bilan Samarqandda amalga oshiriladigan ishlarni bir necha soat muhokama qilgan va poytaxtga qaytish oldidan, garchi dasturda ko‘zda tutilmagan bo‘lsa ham, o‘sha paytda shifoxonada bo‘lgan O‘zbekiston Qahramoni, rahmatli Hasan Normurodovdan borib hol-ahvol so‘ragan edilar. Bu Prezidentimizning shu yurtning bir farzandiga, demakki, butun xalqimizga bo‘lgan hurmat, ehtiromi emasmi?

Qarangki, menga ham ana shunday baxt nasib etganidan doim Yaratganga shukrona aytaman va hurmatli Prezidentimizning boshi omon bo‘lishini, xalqimizga bo‘lgan cheksiz mehr-muhabbati elimiz tomonidan ham bundan-da ziyoda o‘zlariga qaytishini so‘rayman. Bundan boshqacha ham bo‘lishi mumkin emasligini o‘tgan yil oktyabr oyidagi saylov ham yaqqol namoyon etdi, deb o‘ylayman. Barchamiz, butun xalqimiz yakdil bo‘lib, Shavkat Mirziyoyevni, u kishining inson qadri birinchi o‘ringa qo‘yilgan g‘oya va tashabbuslarini qo‘llab-quvvatladik.

“Gapim cho‘zilib ketmayaptimi, vaqtingiz bemalolmi, ukajon” deb so‘raydilar domla mulohimlik bilan. Men esa ko‘ngil to‘ridagi bu gaplarni eshitayotganimdan xursandligim va telefonim xotirasida saqlanayotgani, so‘ngra buni ustoz o‘zlari aytganidek, ko‘pchilikka yetkazish niyatida ekanimni bildirib qo‘yaman.

– Meni to‘g‘ri tushunganingizdan minnatdorman, – deya so‘zida davom etadi Muslihiddin domla. – Sizga avval ham aytgandim, 9 may Xotira va qadrlash kunida, Ikkinchi jahon urushi qatnashchilari bilan birga men kabi yana bir nechta nuroniylarga ham Prezidentimiz tabrik va sovg‘a-salom yo‘llagan edilar. Endi o‘zingiz ayting, qaysi davlat rahbari nuroniylariga nomma-nom tabrik va ezgu tilaklar yozib, uni o‘z sovg‘alari bilan yetkazyapti? Dunyo keng, balki bordir, lekin shaxsan men bilmayman, eshitmaganman buni. Urush qatnashchilari, faxriylar bilan suhbatlashing, bu ularga qanchalik ruh berishi, hayotga muhabbatlari oshishini aytishadi. Kerak bo‘lsa, umrlariga umr qo‘shadi. Men buni juda yaxshi his qilaman.

Endi shu kecha-kunduzda ko‘nglimdan kechganlarini aytay. Uch kun oldin hokimlikdan qo‘ng‘iroq qilib, uydamanmi-yo‘qmi – qiziqishibdi va mehmon borishini aytishibdi. Kim ekan mehmon, deb taraddudlanib turgandim, viloyatimiz hokimi va boshqa mas’ul kishilar xonadonimizga kirib kelishdi. Kutmagandim, juda xursand bo‘ldim. Eshigingdan viloyat rahbarlari so‘rab kelib tursa, ezgu niyatlarini aytsa, boshing ko‘kka yetadi-da.

Hokimimiz juda samimiy inson, baraka topsin – Yangi yil munosabati bilan hurmatli Prezidentimiz menga tabrik yo‘llaganlari va sovg‘a-salom yuborganlarini aytib, u kishining dil so‘zlarini o‘qib berdi. Qalbimdagi faxr va g‘urur ko‘zimda quvonch yoshlarini paydo qildi. Ko‘nglim biram ko‘tarildiki, asti qo‘yaverasiz. Bilasiz, keksalik tufayli biroz tobim yo‘q. Ammo shu topda tanimda o‘zgacha kuch-g‘ayrat, shijoat paydo bo‘ldi. Mehmonlar bilan biroz suhbatlashdik, men ham ularga, Prezidentimizga ezgu tilaklarimni bildirdim, ko‘nglimdagi tuyg‘ularimni aytishga harakat qildim. Ammo hayajon, quvonch bilan hamma gapni ham aytolmadim. Shuning uchun bu gaplarni sizga aytyapman, ukajon!

Insonni aziz, deb bilish, uning qadrini ulug‘lash shu emasmi?

– Albatta, bu Prezidentimizning xalqimizga, yurtimizda yashayotgan har bir insonga bo‘lgan juda katta mehr-muhabbatlari ifodasi. Balki shuning uchun ham kecha davlatimiz rahbari 2022 yilga “Inson qadrini ulug‘lash va faol mahalla yili” deb nom berishni taklif etgandirlar, – dedim domlaning fiklarini ma’qullab.

  – Mening nazarimda ham xuddi shunday. Aslida Sizga aytmoqchi bo‘lgan gaplarimning indallosi shu – yurtimizda inson aziz, uning qadr-qimmati har narsadan ulug‘. Men o‘tgan yil noyabr oyida hurmatli Shavkat Miromonovichning Prezidentlik vakolatini bajarishga kirishish marosimida ishtirok etib, u kishining ma’ruzalarini o‘sha yerda eshitgandim. Ma’ruzada kelgusi besh yilda Taraqqiyot strategiyasi asosida amalga oshiriladigan ishlar markazida inson, inson qadri turishi aytilgandi. Yangi boshlangan yilga tanlangan nom ana shu hayotiy dastur bu yildan boshlab, hayotimizda o‘z aksini topishidan dalolat beradi. Ana shu ezgu g‘oya, olijanob maqsadni amalga oshirishda faqat Prezident yoki rahbarlarga qarab qolmasdan, barchamiz hamjihat bo‘lishimiz, birgalikda harakat qilishimiz zarur. O‘zimiz o‘zgarishimiz, hayotimizni, hayotga qarashlarimizni o‘zgartirishimiz lozim.

– Ustoz, ertalabdan ko‘nglingizni ochib, shuncha gaplarni aytganingiz uchun katta rahmat!

G‘olib Hasanov.